maandag 24 mei 2010

Planning gewijzigd; geen EK Crosstriathlon

Om met de deur in huis te vallen. Dit jaar geen deelname aan de EK Crosstriathlon. De gevolgen van de valpartij spelen nog behoorlijk parten. Aangepast trainen is sinds enkele weken het motto. Op zich zit er verbetering in en zwemmen en fietsen gaat tot 70% intensiteir redelijk pijnvrij. Lopen, zelfs op een stevig tempo wandelen is nog geen optie.
Vorige week intensief behandeld door Ortho Manueel therapeut en sportarts Wolter Kluivers uit Enschede. Deze behandelingen hebben effect maar het lichaam heeft zijn tijd nodig om alles weer in het gareel te brengen.
Voor de wedstrijdplanning betekent dit dat ik probeer deel te nemen aan de crosstriathlon in Vlaardingen. Daarna, met nog vijf weken te gaan, de EK OD in Athlone als eerste wapenfeit noteren.
Nu 'lekker' revalideren en zien hoe het seizoen gaat verlopen.

donderdag 13 mei 2010

Aangepast trainen en Trisuit 2010

De 'voordelen'van aangepast trainen is dat er wat meer tijd is om de webblog bij te houden.
Na twee dagen Ibubrofen en paracetemol en als aangeschoten wild bewegen vanmorgen vroeg toch maar het zwembad in. Wond is mooi dicht en de zwellingen worden steeds minder. Echter het bewegen in het water viel tegen. Als alternatief voor de zijwaartse ademhaling met een snorkel gezwommen. Nadeel van borstcrawl zwemmen met een snorkel is dat je in-uitademt via een opening van 2 cm. Hierdoor wordt elke vorm van versnelling afgestraft. Voordeel dat je nu veel techniektraining met je kop in het water kunt uitvoeren. Op zijn Cruyfferiaans: 'elk nadeel heeft zijn voordeel' Aansluitend een uur aquajogging. Zodat de teller weer op twee uur bewegen staat. Aankomend weekend de XC wedstrijd in Apeldoorn maar afzeggen, er valt meer te verliezen dan te winnen.
Met nog 5,5 week te gaan tot de EK Cross komen niet trainbare dagen altijd verkeerd uit.

Kleding voor de wedstrijdseizoen 2010 is klaar. Vanwege aanpassingen ITU moest er op het laatst nog wat toegevoegd en veplaatst worden. Maar het resultaat mag er weer zijn. Voor de liefhebbers het gaat om de Sailfish Trisuit Worldcup

woensdag 12 mei 2010

Snelheid en Stilliggen

Zondag 9 mei met de mannen& vrouwen van TV Triade deelgenomen aan de UT Triathlon in Enschede. De ochtend begon berekoud met temperaturen onder de 10 graden.
Het principe is simpel. Ochtendsessie individueel met 1/16 triathlon. De tijden van de teamgenoten worden opgeteld en op basis daarvan de startvolgorde voor de middagteamsessie waarin een 1/8 teamtriathlon gedaan moet worden.
Al met al een dagje FULL SPEED of zoals mijn wielsponsor luidt: FAST FORWARD
Het Triade 1 team bestond uit de volgende kleppers: Rene Poppe, Geert Jan Vos en Sebastiaan v/d Berg. Allemaal mannen die het klappen van de (triathlon)zweep kennen.
Aan mij de eer om als eerste te starten. Het zwemmen waarbij ik niet echt warm werd ging niet snel genoeg, niet over nadenken en op naar het parc fermé. Helaas verkeerde pad ingeslagen en al rennend hopen op een gaatje tussen de stallingen waardoor ik naar mijn fiets kon komen. Dit kost tijd en dat is bij een sprintje net het belangrijkste. Maar goed triathlon bestaat uit vier onderdelen en de wissel is bij zo'n sprint superbelangrijk!. Op de fiets snel proberen in een ritme te komen. Dat valt tegen. Hart klopt boven in je keel en geen flauw idee hoelang het oude lichaam dit volhoudt. Na 2 rondjes weer van de fiets en schoenen in en knallen in de afsluitende 2 km lopen. Dit ging voor de tijd van de ochtend goed. Hiermee gedeeld 3e bij de H40.
Sebastiaan en Geert Jan draaiden een goede wedstrijd en kwamen voor de grote massa binnen. Het was de beurt aan Rene. Echter na een halve ronde fietsen staat Rene met een lekke voorband. Terug naar het parc ferme en met wat creatief wisselwerk met ruim 13 minuten vertraging weer onderweg. Hierdoor net geen laatste plek en straftijd. Wel klasse van hem om het hoofd koel te houden en de wedstrijd alsnog op te pakken.
Triade 1 stond hierdoor wat verder naar achteren in het klassement dan dat we zelf gehoopt hadden. Maar goed podiumkandidaten waren we niet maar wel ambitieus voor een top 20 klassering.
Daarom moest er in de middag als team maar gas gegeven worden. Na één ronde fietsen gaf Geert Jan af en mochten we met z'n drieen de klus klaren. Dit ging op basis van de mogelijkheden prima en we schoven met een 21 plek uit de middagserie netjes op naar het voorste deel van de uitslag.
Naast intensief bezig zijn was het ook een supergezellige dag.
Maandagmorgen al vroeg het zwembad in voor de techniektraining. 's avonds staat met de MTB ook een techniektraining op programma. Helaas verliep dit iets anders dan gepland. Bij de oefening volgen in drietallen kwam mijn voorwiel in één groot gat terecht wat ik niet zag. Hierdoor een lancering met een frontale val op mijn rug. Helaas mijn reparatietool in twee wervels terecht gekomen. Gevolg van de val: enkele minuten geen gevoel meer in de benen en extreme pijn in gebied boven het bekken. Dankzij kordaat optreden van Rob en Jeroen waren de ambulance en Saskia snel ter plaatse. Na onderzoek in het Sophiaziekenhuis bleek gelukkig dat er geen sprake is van breuk of een kapot orgaan. Wel de nodige kneuzingen en afdruk van de nodige tooltjes op mijn rug. Met de nodige pijnstillers en spierverslappers de aankomende dagen rustig bewegen en vanaf vrijdag voorzichtig een vorm van training oppakken. Overigens is het gezien het slechte en koude weer dan ook even niet erg om een paar dagen te revalideren.

zaterdag 1 mei 2010

MTB Operation Dessert Storm op de Havelterberg


De laatste zware trainingsweek werd op gevarieerde wijze afgesloten. Eerst een tweetal dagen de heuvels rondom Echternach onveilig gemaakt met de racefiets. Voor Sailfish mocht ik een aantal uurtjes in het zwembad van Ettelbruck staan om wat promotiewerkzaamheden te doen. Hierdoor de kans om het nuttige met het aangename te combineren. Benen voelden goed aan en het was gelet op de mooie omgeving en een aangename temperatuur dan ook moeilijk om niet te hard te gaan. Vrijdag daarom lekker met de grote plaat rondgedraaid en zaterdagmorgen lekker met 100 omwentelingen rondtrappen. Daarna vlot terug naar Nederland. De reis tot aan Nijmegen gaat voorspoedig. Hier even moeders, die al een aantal weken vaste gast is van het UMC, bezoeken om daarna maar proberen Nijmegen uit te komen want de N325 ligt weer eens op de schop. Van Nijmegen naar Wezep ging bijna net zo snel als Luxemburg- Nijmegen. Zondag afgereisd naar Havelterberg om daar stof te gaan happen.
De XC wedstrijd op de Havelterberg is altijd een zware wedstrijd. Het parkoers is gevarieerd en biedt, zeker in de wedstrijd, weinig herstelmogelijkheden. In de week voorafgaand aan de wedstrijd hebben zware tanks het terrein nog eens lekker omgeploegd. Mijn ‘geheime’wapen voor deze tankbaan was de Endorfin Fully.Deze bike wil ik op de EK in Myjava rijden dus ik kies ervoor om wat wedstrijden te gebruiken om te wennen aan deze fully. Omdat er sinds mijn deelname aan Berlicum al weer enkele Nationale wedstrijden geweest zijn mag ik als 69ste van de 134 Masters 40+ opstellen. Op deze omloop is een goede startpositie van belang. Zeker omdat er al vrij snel na de start een smal bereidbaar pad komt dat overgaat in de zandbak. Mijn start is slecht en ik verlies al snel plekken ipv naar voren te rijden. Geen paniek en na tien minuten koers kan de gaskraan open en kan me van plek 76 naar 43 rijden. Iedere ronde pak ik wat plaatsen. De keuze van de fully is op de boomwortel stukken ideaal, op de zandpassages helaas wat minder. In de laatste twee rondes rijd ik in de top 30. Benen zijn na de lange weken niet optimaal meer, maar ik zie dat dit bij de deelnemers voor me ook zo is. Door de gretigheid om snel naar voren te komen maak ik wat stuurfouten en verlies een hoop energie bij de terugkom acties. Uiteindelijk als 25ste over de meet.


Aankomende week lekker een rustweek en dan in voorbereiding op de EK Crosstriathlon.