zondag 19 oktober 2014

EK Half Distance Paquera Mallorca

Aan de voorbereiding mocht het nu niet meer liggen. Voldoende trainingsarbeid verricht in de afgelopen maanden. Geen ernstige blessures en het materiaal was perfect. Hiervoor een woord van zeer grote dank aan Bikestudio Benny Brouwer, Sailfish/RienMuldersport, Duursport.nl, Rosiir, Schwalbe en Wivé Techniek
Het kamp Neevel  werd opgeslagen in Santa Ponca. Uitzicht op zee en omringd door de Britse BMI maximaal kolonie.   De wedstrijdomgeving in Paquera was uitdagend.  Veel bochten, klimmetjes en passages door mooie dorpen.  Parkoers dat zwaar was maar me wel aanspreekt. Enkele dagen voor de wedstrijd schiet mijn zwakke plek, rug, in de blokkade. Bij een chiropractor eerste hulp laten uitvoeren. Daarna iets langer rust dan gepland.
Op de wedstrijddag wees de thermometer al snel subtropische temperaturen aan. Nieuwe tegenstander deze dag. Het inchecken ging met zo'n 1.600 deelnemers wat gemoedelijker dan de IM 70'3 Mallorca.  Sfeer was goed en relaxed.   Gelet op de temperatuur en het parkoers besloten om het beste voor het eind te bewaren.
Zwemmen ging relaxed in de voeten van een ander. Als 5e uit het water op een kleine minuut van de eerste. De eerste kilometers fietsen gingen lekker. Haalde zonder al teveel energie de één na de ander in (groep van de 19-39 jaar was 5' voor ons gestart).  Fietsen verliep sneller dan verwacht en vol verwachting begonnen  met het lopen.  De eerste kilometers gingen niet lekker. Warmte sloeg als een zware deken om me heen. Het lopen was op en af en dan serieus op en af.  Saskia stond onderweg en dacht dat ik op de 3e plek lag, Begon zelf een beetje te twijfelen omdat ik maar één fiets had zien hangen in het parc fermé.   Maar goed er waren nog heel wat zware loopkilometers af te leggen.  Tot mijn verbazing haalde ik enkele mannelijke pro's in (moet ook eerlijk zeggen dat er ook vrouwen me voorbij liepen of ik stil stond).  Zij hadden het dus ook moeilijk. Zoals zo vaak als het zwaar is werd de klim steeds langer en de temperatuur steeds hoger. Uiteindelijk na 21 lange en zware kilometers mogen finishen. Total loss maar voldaan met uiteindelijk mijn 2e plek in deze loodzware wedstrijd.  Meer had er absoluut niet in gezeten.  Nu even in de relaxstand.
 

Laatste weekjes voor de EK Half Distance


Om een lang verhaal kort te houden: goede weersomstandigheden waardoor het voor, tussen en na het werk mooi trainen was.  Zware trainingsweek afgesloten met een stevige halve marathon (nette negatieve split) en een week later een 2e plek bij de RBR in Oldebroek.  Daarna lekker wat kort werk en wachten op het moment Supreme. Of tewel in vorm komen.
RunAtbRun  Oldebroek
 

woensdag 24 september 2014

NK Crosstriathlon Ameland

Crosstriathlon op Ameland was dit jaar geen lang weekend uitwaaien.  Start was om 13.00 uur dus met de eerste boot oversteken naar het mooie Waddeneiland.  Vanwege de lange duurtrainingen voor de EK Challenge was er twijfel over de vorm van de dag. Er staat een sterk deelnemersveld met enthousiaste jonge honden zoals Jorik van Egdom, Martijn Dekker, Tim Dullaart, Hendrik Venema en Ferdinand Oldeman. Maar ook de routiniers Arie de Jong, Machiel Ittman en Robert Mijwaart.  Plekje bij de eerste 10 overall en top 3 H45 zou mooi zijn.
Bij de zwemstart wint een mossel het van mijn voet.  Tijdens het zwemmen spoken de bloedzoekers uit de Waddenzee door mijn hoofd.  Het heeft geen positieve invloed op mijn zwemsnelheid. 
Het is meer het Zeeuwse devies: Ik worstel en kom boven.  Als 8ste uit het water veel te ver achter de mannen waar ik normaliter gelijk of zelfs voor uit het water kom.  Fietsen gaat voor mijn gevoel redelijk. Alleen de rest fietst vandaag harder. Op het strand kom ik de wind en mezelf vooral tegen.  Strand duurt dan wel lang. Op dat moment lig ik op een onverdienstelijke 15e plaats. 




Gelukkig gaat het lopen lekker en kan me nog enkele plekken naar voren werken. Uiteindelijk 11e overall en 3e H45.

Prestatie en sportbeleving valt uiteindelijk in het niet als je hoort dat één van de deelnemers is overleden tijdens de wedstrijd.

zondag 7 september 2014

Nederlands Kampioen Sprinttriathlon H45

De NK Sprinttriathlon voor Masters (40plussers) werd als onderdeel van de Rutbeektriathlon in Enschede  georganiseerd. De Rutbeektriathlon is een laagdrempelige triathlon. De NK vond helaas plaats in een weekend dat er veel triathlons georganiseerd werden. Er was geen supergroot startveld, maar gelukkig wel de nodige kwaliteit om er een mooie en spannende wedstrijd van te maken.
Lang verhaal kort makend: zwemmen ging matig, kwam te laat in mijn ritme. Hierdoor al een behoorlijke afstand op de kopgroep. Fietsritme na 1,5 van de 3 ronden gevonden. Als 5e begonnen met het lopen maar niet in staat om iets in te brengen en moest zeer tevreden zijn met de eerste plaats bij de H45. De H40 was vandaag te snel voor me.
 

Zilver met een veenglans tijdens het NK Masters in Klazienaveen

De laatste voorbereidingsweken voor de NK Masters in Klazienaveen waren trainingstechnisch gezien behoorlijk ongestructureerd.  

FitRabbitWas de voorbereiding niet optimaal/ Aan het materiaal lag het zeker niet! Dankzij de support van Rosiir uit Bathmen heb ik de beschikking over de Osymetric Ovalbladen en FitRabbit. De Ovalbladen (kettingblad) zitten zowel op de tijdritfiets als op de mountainbike.  De ovalbladen vragen wat aanpassingstijd.  Zowel spiertechnisch als tussen de oren. Je bent gewend “rond” te rijden.  
osymetric_productDe overgang  van rond op de tijdritfiets ging snel. De omschakeling op de atb duurde wel wat langer. Langer is relatief, binnen een half uur heeft er een reset plaats gevonden. Het direct meetbare, positieve, resultaat vind ik de overgang naar het lopen en een verminderde kniebelasting.   

De bietensap was in huize Neevel in het seizoen altijd al een gemeengoed. Niet puur maar icm een appelsap is deze op de nuchtere maag prima te verwerken. De geconcentreerde bio bietensap Fitrabbit heb ik nu een aantal weken geprobeert.  De Fitrabbit is verpakt als een gel en makkelijk mee te nemen naar wedstrijden. Het advies is om de Fitrabbit enkele uren voor een wedstrijd/zware training te gebruiken. Direct meetbaar resultaat was de prettigere smaak en geen slijmvorming. De verbeterde zuurstofopname kan ik zelf niet meten maar ik merk wel een bredere bandbreedruimte in mijn trainingszone’s.  

Zonder al te hoge verwachtingen afgereisd naar Klazienaveen. De wedstrijd ligt me wel. Diverse malen podium gehaald. De organisatie en supporters zijn enthousiast.  Het zwemmen in Klazienaveen is vanwege het veenkanaal altijd een hilarisch onderdeel. Aan ieder lichaamshaartje blijft veen hangen. Het gehalte sportvrouwen met baarden is hier het hoogst van Nederland. 

Zwemstart in het koude water was gedisciplineerd. Bob de Vries ging er als een razende vandoor. Ervaring is dat we hem meestal tijdens het fietsen wel weer oppikken.  Tempo in het groepje zakt na 300m en ik besluit om gas te geven. Ik zwem niet veel weg van de grote meute maar genoeg om straks uit beeld te kunnen rijden in het aanloopstuk van Klazienaveen. 
Als 2e op de fiets en merk dat ik redelijk snel op Bob de Vries inloop.  Kort achter me zit een klein peleton met Machiel Ittman, Richard de Groot en Carlo van den Bergh op me te jagen. Machiel maakt de overstap en sluit binnen een ronde aan.  Ondertussen Bob gepasseerd en samen met Machiel denderen we vergezeld door regen en wind door het Land van Bartje.  Pro forma begin ik als eerste met het lopen,maar daarna is het in klassering aftellen ;-(. Uiteindelijk 2e H45 en 4e overall.    

dank aan John Veenstra!

donderdag 7 augustus 2014

Crosstriathlon Schalkemehren XterraGermanytour 2014

xterra_logo_650x183px

Denderde ik een aantal jaren geleden ter hoogte van Schalkemehren de finale in voor de mtbmarathon van Daun, nu werd de vulkaankrater en omliggende heuvels het mooie werkterrein voor de Crosstriathlon Schalkemehren.


Met een kleine maar sterke Nederlandse crossdelegatie in Schalkemehren aan de start om ruim 1,5km te zwemmen, 32 km te mountainbiken en een afsluitende 10,5 km te crosslopen. Weer was met 28+ fantastisch. Watertemp was voldoende om zonder wetsuit te zwemmen.
Weer was met 30+ temperaturen aangenaam maar maakte het wel zo dat ik er in de dagen vooraf wat extra vocht en isotone dranken innam.  In mijn geval de lemon dorstlesser van Amaxc. Is niet te zoet en heeft door de citroensmaak een verfrissende smaak. 

De wedstrijdinformatie op de website was een 2 -3-2 systeem. Voor de leken onder ons het gaat om het aantal laps. Tijdens de briefing kreeg ik nog half mee dat het een 2-2-2 systeem zou worden. Achteraf 2/3 goed ;-)

Zwemstart verliep goed maar daarna werd het een beetje harken. Moeite om het zwemritme te pakken.


Bij de eerste landlap als 3e uit het water op een minuutje achterstand van o.a. Erik Wolsing. Na de tweede doorkomst lag ik echter al op 2’30”. Toch iets te langzaam gezwommen op de wat te lange afstand.




Snel de bike op en met 800 watt het Parc Fermé uitgedenderd.  Het biken ging lekker. Geen last van mijn rug en dat was me vandaag meer waard dan een goede klassering.  Het fietsparkoers was niet al te technisch.  Steile klimmetjes, lange afdalingen over schrotterwegen of overzichtelijke singletrails. Na ongeveer 6 km word ik ingehaald door Marc Pschebizin (mr. Inferno) en een jonge Duitser. Lig nu op plek 5.  Net voor het ingaan van de laatste ronde kan ik Erik inhalen. Helaas schoof Arie de Jong uit het niets aan.  Direct de interne vraag: heb ik echt zo slecht gezwommen of gebiked? Arie ging erop en erover en gaf ondertussen ook aan de Joost (Christiaans) vlak achter me zat. Bevestiging slecht gezwommen!


Power Gel 40 gr, Smaken: Lemon Lime Amacx2e ronde stevig doorgestoempt en me goed verzorgt met de nieuwe compacte Cola Cafeïne gels van Duursport.nl en vol jeugdig enthousiasme begonnen aan de rondjes lopen. Organisatie had haar best gedaan om de deelnemers te pesten op een schuinlopend weiland. Op en af wil wel, maar op het randje lopen is zeker met de plateauzolen van de Hoka One One een uitdaging. Bij het ingaan van de 2e ronde merkte ik dat ik aan het inlopen was op Arie… OK moraal groeit evenredig aan de snelheid. Dender de laatste km in maar zie tot mijn verbazing Arie rechtsafslaan voor nog een rondje. Twijfel slaat toe. Ik loop nog een eindje de finishstraat in en vraag aan een vrijwilliger of er gefinished moet worden. Hij bevestigt mijn vraag maar geeft ondertussen ook aan dat "Langdistanz 3 runden laufen mussen" . Scheissssssse . In de ankers, herpakken, over het hek, klere loopbrug over en KRAMPPPP in de hamstrings. Wandelen stilstaan en rekken. Kost een minuutje maar dan herpakt het lichaam zich. Kan langzaam verder lopen.  Joost komt helaas in de laatste km over me heen. Doe maar geen moeite om in zijn kielzog mee te gaan. Kramp zit nog steeds in het bekend kleine hoekje. 
Mooie wedstrijd op slecht een paar uurtjes rijden.
Uiteindelijk 6e overall en 1e H45.

Uitslagen


maandag 21 juli 2014

Brandend zand bij de Beachchallenge Kijkduin

"Brandend zand" als titel maar het had net zo goed: "Nooit hetzelfde in Kijkduin"  kunnen heten.

Nederland heeft 19 juli vakantie en er is sprake van een extreem warme dag (32-35 graden). Wat doe je dan: verkoeling zoeken aan de kust. Laat er op diezelfde dag nu net ook de Beachchallenge plaatsvinden in Kijkduin. 

Wat zwemmen in de Noordzee, dan met de mtb over het strand en puinduinen om afsluitend een crossloop over wederom strand en duinen te doen.  In de vele jaren dat de Beachchallenge bestaat is er alleen vanwege onweer een aanpassing ter plaatse geweest.  Nu werd er, door de hoge temperaturen en de enorme toeloop van "badgasten",  een behoorlijk beroep gedaan op de flexibiliteit en daadkracht van de organisatie. Om de confrontatie op het strand met de badgasten niet aan te hoeven gaan werden de fiets- en looppassages daar weggehaald.  Helaas werd het gedurende de short distance al duidelijk dat de verkeersregelaars in de Puinduinen een ongelijke strijd aan moesten gaan met een aantal assertieve en soms ook agressieve badgasten. In het kader van 'veiligheid gaat voor alles' werd er besloten om de triathlon om te zetten tot een zeezwemloop.  Eerst een rondje van één km zwemmen dan met wetsuit en badmuts over het strand rennen om dan weer het water in te duiken voor de 2e ronde zwemmen van 500m daarna wetsuit uit, badmuts af en loopschoenen aan en 4km ploegen door duinzand. Eigenlijk was het een dubbele zwem-loop. 


Ondanks de sportieve teleurstelling dat het mtb deel eruit gehaald werd had iedereen begrip voor de organisatie.  We waren er nu toch dus knallen maar.

Zwemstart ging zo strak dat we het startschot  niet gehoord hebben.  Direct al lekker vrij en kwam goed in mijn slagritme.  Erik Wolsing, Glenn Wesseling, Jarrich van Woersem en Rob Barel gingen te hard voor me.  Met een groepje van drie man bleven we mooi bij elkaar liggen.  De overgang van zwemmen naar de landlap van een dikke 200m is nooit mijn favoriete ding geweest.  De eerste meters willen wel, maar dan spuit het lactaat uit je oren. Om nog niet eens te praten over het max hartslag te rennen in 5mm dik neopreen wetsuit bij een temperatuur van ruim dertig graden.  Gelukkig was ik niet de enigste en kon zelfs nog een concullega inhalen.  De tweede ronde zwemmen ging relaxed. Als 5e uit het water op een minuut van Jarrich, Glenn en Erik maar op slechts 10 sec van Rob. 

Met een matige wissel (pak zat ongeveer vacuüm) wat seconden verloren en proberen met het lopen mijn tempo te vinden. Tempo zat er bij de rikketik ook behoorlijk in. 

Achter het hotel kon ik de hartslag weer redelijk in de wedstrijdmodus krijgen.  Nu kwestie van gas geven en zorg dragen dat de snellere lopers me niet al te snel op zouden rapen.  Het lopen ging goed. Was zelfs in staat om in te lopen op Glenn en Erik. Bleef uiteindelijk op een 5e stek overall hangen en 1e H40.


Voor het eerst dat ik bij een wedstrijd langer aan het zwemmen was dan aan het lopen.
In dat kader past de titel "Nooit hetzelfde in Kijkduin" eigenlijk beter.

Uitslagen

zondag 13 juli 2014

Overzichtje weg en crosstriathlons voorjaar

Na een weekje coachen voor de nationale crosstriathlon selectie in het ruige maar mooie Sardinie zijn de voorbereidingen voor mijn eigen sportieve uitdagingen weer opgepakt . Na een rustige start waarin Triathlon Heerenveen (3e overall/1e H40) en Balkbrug (3e overall/1e H40) als wegresultaten meegenomen worden is het veel op de mountainbike actief zijn. Woon werk verkeer met rugzak door de Veluwse bossen.  Trailloopjes etc.
In het weekend voor Xterra France een dubbel gedaan. In Zeewolde op zaterdag de incourante 1/6 triathlon. Zwemmen ging lekker en kwam samen met Frank Heldoorn uit het water.  Op de fiets geen macht om weg te rijden dus daarom maar een beetje bij elkaar in de buurt rondhangen.
Je moet toch wat op een zaterdagmiddag. Tijdens het lopen is Frank een maatje te groot en ik laat hem, zeker met het oog op de Crosstriathlon in Vlaardingen gaan.

In Vlaardingen een wat onrustige zwemstart maar toch als 4e uit het water. Snel het draai-en keerparkoers op. Moet weer effe de wennen na de zaterdagwedstrijd op de tijdritbak in de polder. Verlies op het groepje van Lars vd Eerden, Machiel Ittman en Michael Krijen
teveel in de bochten om het goed te maken op de rechte stukken.  Aan het eind komt een ontketende Ferdinand Oldeman me voorbij denderen.  Ik hoop op een inzinking van hem bij het lopen ;-). Conditioneel zit het wel goed bij me. Mis alleen vandaag de handigheid. Lopen gaat lekker en met 7e plek overall tevreden.
 Xterra France zou het moeten worden. Lange wedstrijd in een mooie omgeving. Helaas werkt mijn rug al een paar maanden niet mee om optimaal te presteren. Mijn rug gaat door het parkoers van veel modder en steile klimmen , ondanks de goede conditie en perfecte zwemrace,
protesteren. Was ik een een aantal jaren geleden dom doorgegaan. Nu besloten om de handdoek in de ring te gooien en het verstand voorrang te geven.

zondag 11 mei 2014

IM Mallorca done

10-5 Porte d'Alcudia  09.15 Raceday 1,9km zwemmen, 90 km biken en 21,1 km rennen over het mooie eiland Mallorca.  De week voorafgaand lekker doorgetraind. Wedstrijd was niet als piekmoment bedoeld maar ik had wel ambities voor een top5 klassering.
De eerste wedstrijd van het seizoen is altijd weer resetten van je wedstrijdmodus en het in de wedstrijd komen. Met de zwemstart (per 10' denderen er 500 agegroupers het water in) een mooie plekje vooraan opgeëist. Grappige was dat de winnaars van 2011,2012 en 2013 naast elkaar stonden.
Start verliep goed. Mooi de ruimte en moest er twee laten gaan. In het PF redelijke wissel waarbij ik al wel constateerde dat mijn Hf 15-20 slagen lager lag dan normaliter.  Blijkbaar nog iets van vermoeidheid in het ouwe lijf. Fietsplan was om na de bergtop gas te geven. Dit verliep goed Hf bleef stabiel en de benen voelden goed aan. Werd in de klim overigens 'verdacht' hard ingehaald door een aantal agegroupers......
De temperatuur was ondertussen toegenomen tot een aangename 29 graden. De nodige bidons en Amaxcgels op de fiets tot me genomen.
In de wedstrijd helaas wel van de 3e naar de 5e plek afgezakt. Op zich nog binnen de doelstelling maar ik voelde me goed. Eerste loopronde verliep redelijk optimaal gebruik makend van alle verzorgingsposten. Blijkbaar iets te optimaal want de dixies werden in iedere volgende ronde bezocht. Naast het fysieke malheur kost het tijd en ritme. Uiteindelijk nog als 8ste in de Agegroup kunnen finishen.   Voor de aankomende periode werken aan mijn fiets-en loophardheid.
Uitslag:
http://www.ironman.com/triathlon/coverage/athlete-tracker.aspx?race=mallorca70.3&y=2014

woensdag 9 april 2014

Mallorca swim-bike-run

De dagbesteding van een gepassioneerd recreatief triathleet op een warm eiland is voor de meeste van mijn collega's onbegrijpelijk. " iedere dag sporten" dat ik toch geen vakantie?  Voor mij wel en ik vertel dan ook maar niet dat er meestal meerdere keren per dag gesport wordt. De rustdagen dat zijn pas vervelende dagen.  Ritme ontbreekt, je lichaam protesteert, je verveelt je. Kortom onheimisch maar wel noodzakelijk!
Mallorca is een ideaal triathloneiland. Op slechts 2,5 uur vliegen van Nederland en met de prijsvechter Ryanair vlieg je voor een paar tientjes. In het voorjaar kan het weer wel eens onbestendig zijn en de  buitenwatertemperatuur aan de frisse kant.  Maar je kunt er ideaal sporten. De wegen zijn redelijk goed en vooral in het binnenland heb je geen last van de mega grote fietsgroepen (Max H of Fred R clubs).
De IM70,3 van Mallorca staat in mei weer op het programma. Er hoeft nog niet gepiekt te worden maar het is altijd wel prettig dat de basis voor het nieuwe seizoen goed gelegd wordt. Begin april is dan een mooie periode om enkele uurtjes extra omvang te pakken.  Vanuit (in mijn geval) Porte de Pollensa duik je of via de kust of via het binnenland in.  Zwembad in Porte de Pollensa zelf of in Alcudia. De laatste gebruik ik om er een Swim-Run van te maken. Via kleine binnendoor weggetjes loop je ongeveer 16km te genieten van het indrukwekkende binnenland  tussen Pollensa en Alcudia.  Terwijl de kilometers onder je voeten verdwijnen dringen kleuren, geuren en geluiden tot je door. Indrukwekkend.  Met het fietsen een vergelijkbaar repertoire. Kleine glooiende landweggetjes met dorpen waar soms de steilste passages liggen. Daarna weer verder stoempen langs akkers vol met uien, artisjokken, wortelen maar ook met gember. Dus niet het standaard Flevopolder beeld. De bergen zijn met een triathlonfiets goed te doen (mits je ook het vlakke kiest- anders is de racefiets een beter alternatief).    Routes incl. de hoogtemeters zijn via het internet voldoende te vinden. De plaatsnamen opschrijven en vastplakken op je bovenbuis en gaan met de banaan.

Ongeacht wat het resultaat gaat worden in mei de omgevingsimpressies staan weer in mijn geheugen gegrift ;-)






woensdag 12 maart 2014

Niets mis mee: een degelijk jaartje sporten

Zo af en toe voel ik me een personage uit Jambers ; overdag een ambtenaar maar ’s avonds een….. (vul zelf maar in).  Echter het leven van een (welzijns)ambtenaar zit, in deze tijden van bezuinigingen, reorganisaties, “mens volgt werk” of wat voor een gewenste stip op de horizon  dan ook, in een rollercoaster.  Continu in beweging en met steeds wisselende uitdagingen. Deze dagelijkse uitdaging heeft best invloed op het gemotiveerd kunnen sporten.  In 2014 daarom maar gekozen voor een degelijk programma met wat afwisseling tussen cross en halve triathlons. Waar mogelijk een OD wedstrijd meepakkend in voorbereiding op het andere werk.  Op deze manier de uitdagingen in balans houden. 

Wedstrijd programma 2014 (ovbh voortschrijdend en uitdagend inzicht)

10 mei Mallorca IM 70,3

1 juni als coach naar Sardinie (EK Crosstriathlon)

woensdag 1 januari 2014

Op een gezond en sportief 2014!

Dat 2014 voor iedereen een prettig, stimulerend, gelukkig, prikkelend, uitdagend, succesvol, sportief en vooral een gezond jaar mag worden!