Triathlonseizoen ten einde, lang leve het nieuwe seizoen!

Het 2013 triathlonseizoenafscheid (het seizoen en niet mijn afscheid!!!)  was eigenlijk gepland na de eerste NK Mastersprint triathlon in Maastricht. Helaas stak een ontstoken teen hier een stokje voor. Effe balen maar mooi de tijd om een snelle seizoensevaluatie op te stellen.

2013 was bedoeld als 'overgangs- en op naar 2015 jaar' . Vanuit die hoedanigheid het doel bereikt. Maar zoals iedere atleet weet: starten is gaan voor het podium; meedoen is als vakantie gaan met OAD. Je hebt geboekt maar of je je reisdoel haalt is de vraag.

Resultaatfactor:
Trainingstechnisch was er één van, door allerlei omstandigheden, wisselend sportjaar; Resultaten tav wedstrijden GOED: (2x NK Zwemmen; 3e Master Bicycle Gran Canaria, 1e agegroup IM 70,3 Mallorca , 2e overall/1e Agegrouper Double Olympic Calla Mirror (Mallorca), 11e overall/1e Agegroup half Challenge Almere.

Maar:...........

"Nog wat werk te doen factor"

Matig tevreden ten aanzien van:

- fiets- en loopsnelheid in 2013

- "het er voor gaan beleving" in de wedstrijd. Ik was dit jaar meer de trainingskampioen dan de wedstrijdkampioen. Je  kent het denk ik zelf wel: van die trainingen waarin je het complete melkwegstelsel aankunt. Sta je vol gemotiveerd en volledig in je 'bio-piek-ubersupercompensatie moment aan de start en dan loopt het niet zoals je wilt.  Na 200m zwemmen lig je nog te worstelen op een ondankbare xxx plek of het  wattage op de fietsonderdeel zit op het spaarlampniveau.  Vanuit de mentale factor koester ik altijd mijn "ik doe aan triathlon"   Je hebt namelijk een schraponderdeel: van de drie onderdelen zit er altijd er wel één die je supersnel wilt vergeten. Ik weet het: aan de finish gaat het om het resultaat van de drie onderdelen (incl. de wissel).  Je houdt jezelf voor de gek maar toch. Koester je goede momenten na afloop en werk thuis aan je slechte onderdelen.

Privé(support) factor:

Of je nu wel of geen sporter bent:  we functioneren allemaal onder een stabiele privé- en werksituatie. Daarom een diepe buiging voor Saskia! TOPPER.   

De  materiële factor:
Grote dank aan de sponsoren die het " ik doe aan Triathlon"  wat eenvoudiger maakten:
- Bikestudio Benny Brouwer en Trek Benelux voor de TrekSpeed concept 9,9;
- Wivetechniek Nunspeet materiële support;
- Duursport voor de sportvoeding;
- Rien Mulder Sport bv ism Sailfish en Tao voor de wetsuits en trainingskleding;
- Schwalbe Nld als banden supplier;
- Zwembad de Veldkamp voor de waterfaciliteiten

Overlapfactor:
Een overgangsperiode van toertochten op de mtb, crosslopen en zwemwedstrijden breekt weer aan. Daarnaast duik ik zo'n Tatjana fitnesstent in om de krachttraining op te pakken (zie de " nog wat werk te doen factor". In maart 2014 zal  in samenwerking met  Tri Experience   een ouderwetse gezellige maar ook constructieve trainingsstage op Gran Canaria georganiseerd worden. Belangstellenden kunnen zich alvast melden.  
Kortom we komen de winter wel door !

Almere de halve Challenge, dweilen met de kraan open

Almere de halve Challenge, dweilen met de kraan open


Contrasten kunnen mooi zijn in de triathlonsport. Zo zwem, fiets en loop je onder perfecte weersomstandigheden een wedstrijd in het Oostenrijkse Strobl en een weekje later probeer je de weerselementen te trotseren in de Almeerse polder.

Omdat er, ondanks een hersteljaar, goesting was voor een halve triathlon besloot ik me aan te melden voor de halve Challenge Almere. Almere tjahhhh je weet dat het vlak is en dat het er waait. Maar dat het uitgerekend op de wedstrijddag baggerweer maakte het deelnemen al tot iets heroïsch (zeker voor de bikkels van de klassieke afstand).



De wedstrijd

Zwemmen ging redelijk goed. Kopgroep ging te snel. Na een 24’ als 9e uit het water. Tot mijn verbazing zie ik Frank Heldoorn voor me lopen. “zwom hij nu zo goed of ik zo slecht? “. In de wissel wel de tijd genomen om een keuze te maken uit de uitgebreide herfst en wintercollectie. Besluit toch maar voor de windbreaker te gaan. Armstukken krijg ik niet over mijn natte armen heen. Fietsparkoers is vanuit de ANWB visie opgezet: stuur 1.200 atleten, ondanks dat ik in de 90km slechts 3 auto’s heb gezien, over zoveel fietspaden als het kan. Dit draagt icm betonplaten, paaltjes, grind en natte – lees glibberige- ondergrond toe aan een extra dimensie in de triathlon. Noot: Organisatie wilde overigens wel maar de vergunningverleners dachten er anders over . Mijn lichaam reageerde ook prettig op de natte tochtige wereld: Hf zakte van een nette 160 naar 138., daarnaast voor het eerst in mijn carriere een actieve blaas in de wedstrijd. Daarom met goed gevolg deelgenomen aan de 2u25’durende workshop "Pinkelen am Rad". Met dat tempo had ik alle tijd om theorie en praktijk te kunnen oefenen.

De wissel naar het lopen ging goed. Tempo was redelijk en de achillespees melde zich gelukkig niet!. Tussen de 8e en de 16e km zelfs in staat om een goed wedstrijdtempo neer te zetten. Daarna was het ,vanwege te weinig loopkilometers, gedaan met de snelheid. Ondanks een dweil van een wedstrijd (vanuit persoonlijk perspectief) een 11e plek overall en 1e H45.

Zondag nog een NK Sprint masters meepakken in het altijd gezellige Maastricht en dan is het triathlonseizoen over. Op naar 2014 nieuwe doelen nieuwe kansen!



Foto: Christie Brouwer



"Vize Europameister Cross Triathlon of First Loser

Als het om titels gaat dan klinkt het beter om in een Duitstalig gebied tweede te worden. Ik mag in ieder geval na de EK Crosstriathlon in Strobl de titel van Vize Europameister CrossTriathlon AK45 dragen.   
We (Joost Christiaans, Arie de Jong, Lindy en Marietta van Anrooy, Saskia Elemans, Maud Golsteyn, Judy van den Berg, Jarrich van Woersem, Mark Hamersma en mijn eigen Saskia ) zijn woensdag afgereisd naar het mooie Strobl am Wolfgangsee. Fantastisch weer in een keizerlijk landschap.   Donderdag sloten de agegroupers Jac Dirx en Armin Alta aan bij de parkoersverkenning.  Parkoers was op basis van de aanwezige bergen teveel geasfalteerd maar bevatte gelukkig nog een aantal minuten van uitdagende afdalingen. Helaas lukte het  Armin Alta om na 8 km parkoersverkenning een tot nu onbekend gebleven gat in de Oostenrijkse velden te vinden. Na  4 fantastische salto mortales was de landing wat minder. Eindresultaat een sleutelbeenbreuk.  Domper op de verkenning en einde oefening voor Armin. Loopparkoers was met een 25hm ook niet echt spannend. Op de wedstrijddag dus gewoon een kwestie van hard zwemmen, mountainbiken en crosslopen.

Lindy mocht zaterdag al vroeg de spits afbijten.

De Wolfgangsee hulde zich nog in nevelen toen we arriveerden. Leverde mooie beelden op.

  Lindy presteerde op alle onderdelen goed en kon met een ruime voorsprong op haar concurrenten de eerste Europese titel noteren. 

Daarna was het de beurt voor Jac (H55) en mijn persoon om bij de Agegroupers te knallen. 

Als 5^e overall uit het water samen met mijn belangrijkste concurrent Gerald Will (Oostenrijk). In het aanloopstuk niet de macht om de aansluiting bij de kopgroep vast te houden. Na 18 km eindelijk de bekende 2^e adem gevonden maar dat was te laat.

 

 

 

Bij het lopen 2 plekken (overall) verloren zodat er een 8^e plek overall en 2^e plek H45 bijgeschreven mochten worden. Tevreden gefinished en snel de Wolfgangsee ingedoken om af te koelen. Daarna snel de Bondscoachpet weer op zetten om in de Elite/U23 serie: Jarrich, Mark (beide U23) Joost, Arie, Maud, Judy en Saskia te coachen. Gelukkig had ik met Saskia N,  Marietta en Armin een extra paar assistentcoaches op het parkoers.

De Nederlanders hadden een superdag. Jarrich knalde na een mooie strijd naar het goud en Maud liet de pech van het afgelopen jaar achter zich met een zilveren plak. Mark moet zeer tevreden zijn met zijn 4^e plaats U23.  Bij de dames  was het Judy die met een degelijke en tactische goed ingedeelde wedstrijd een 9^e plek wist neer te zetten. Saskia E. was helaas niet in staat om de enorme achterstand na het zwemmen goed te maken. Bij de mannen had  Joost helaas niet de topdag die hij gehoopt had. Arie had de pechvogel op zijn schouders zitten. Twee maal lek hierdoor was een goede klassering uitgesloten.

In de afterparty waren we gelukkig overall het sterkst.

 Uitslagen