X-Terra Lanzarote

Island ofFire- Lanzarote 29-september 2007
28 - 29 graden, weinig wind zon, lavastenen en zee. De ideale mix om lekker van het strand te genieten. Echter vandaag niet. ' s Middags om 15.30 uur staat de Xterra Lanzarote in Playa Blanca op het programma. 1 km zwemmen-30 km mtb en 11 km crossloop.
Donderdag gearriveerd en lekker geaclimatisseerd aan de lekkere omstandigheden op dit mooie eiland. Vrijdag met Carsten Eggeling en Jolanta ??? onder begeleiding van een lokale gids het parkoers verkend. Bikeparkoers is er een van korte klimmetjes een lastig singletrackje (vanwege alle losse stenen) en veel lavazand (zoiets als duinzand alleen dan zwart). Dit 3x en daarna een zeer heftig loopparkoers. Door waterafvoerkanalen, geitenpad op-en af een stuk van 30 m klimmen met handen en voeten en een stuk beach. Al met al adventure.

Organisatie is vriendelijk en weer veel bekenden van eerdere wedstrijden ontmoet. Leuk om daarnaast weer allerlei mensen te ontmoeten die na een vakantie, een opdracht of iets anders zijn blijven hangen op dit eiland.

Het was de laatste wedstrijd van het seizoen. De motivatie en de trainingsuren zijn na de NK wat afgenomen. Maar uitgangspunt is genieten.
Vanwege het hoge water starten we pas om 15.30 u - voordeel dat het dan op z'n warmst is;-).
Zwemmen gelukkig eens zonder een Sailfish suit. De start is hieritt Nederlandse wedstrijden wat relaxter. Na 20 m lig ik al vrij en kan samen met een Spaanse eliteatleet wegzwemmen van het grote pak. De Spanjaard gaat me toch iets te hard. Met 50" achterstand als tweede de bike op. Binnen 4 km lig ik op kop en merk dat het (te) soepel gaat. De Spaanse achtervolger gaat in de eerste chicane de bocht al uit en schijnt bij de tweede volgende bocht al de wedstrijd per ambulance te moeten verlaten. Met ruime voorsprong de tweede ronde in, echter die gaat niet verloopt niet zo soepel meer. Ik maak wat stomme stuurfoutjes en moet moeite doen om in mijn ritme te komen. Halverwege de derde ronde wordt ik ingehaald, ik besluit vanwege het zware looponderdeel niet mee te gaan met zijn tempo.
Met een achterstand van bijna twee minuten duik ik het loopparkoers op. De eerste kilometers gaan super. Onderweg genoeg gegeten en gedronken dus energie genoeg (dacht ik toen). Na 3 km de koppositie weer overgenomen. Echter na de rotsklim en de steile afdalingen naar Papayabeach schoot de kramp in mijn hamstring. Wandelen, rekken en voorzichtig lopen. Hierdoor weer op de tweede plek. De laatste 5,5 km hadden weinig meer met lopen te maken. Wandelen, rekken, af en toe wat tempo maken en dat was het. Het rare was dat ondanks mijn lage tempo er nog maar een Duitser over me heen denderde. Hij begon met een achterstand van 6 minuten en liep of er niets aan de hand was.
Op dat moment was de klassering niet eens meer belangrijk, survival, ' genieten' en dat met een Hf van rond de 120. Gelukkig derde kunnen blijven en tweede bij de H40.
's Avonds een gezellige afterparty waarbij we eindelijk om 23.30 u onze warme hap naar binnen kregen.
Deze week nog wat met enkele locals zwemmen en wat tourtjes maken op de MTB. Natuurlijk veel aan het strand zitten en weer wat zwembandjes kweken voor het winterseizoen.

Groet vanuit Lanzarote

Nederlands Kampioen Offroad Triathlon

Monster, 8 september NK Off Road 2007

de beentjes doen een dag na 1.500 m survivalen in de Noordzee, 30 km zandtrappen op de mountainbike en 10 km crossloop op strand en duinondergrond nog steeds zeer. Maar er hangen boven Diffy's bed wel twee mooie medailles: brons voor de overall NK Offroad en goud voor de categorie H40 !!

De wedstrijd zelf:

Zwemstart ging matig golven en stroming werkten harder tegen dan het op het droge leek. Wat chaotisch gezwommen in de beginfase en gevoelsmatig weer wat meer meters gemaakt dan nodig was. Door de stroming zelfs op een strekdam terecht gekomen en hier voorzichtig proberen vanaf te komen. Helaas kostte dit een hele hoop energie en tijd. Ik besloot maar rustig te blijven en het zwemritme weer op te pakken. Na pakweg 1.0 km moest er het strand opgegaan worden. De hamstrings voelden heftig aan zeker bij het voor de tweede keer door de branding heen gaan. Goed, in ieder geval de tweede ronde redelijk doorgekomen en geen plek verloren. Met een matige 14e zwemtijd en op bijna drie minuten van de koplopers begonnen aan het fietsen.

Het strand was zeker in combinatie met de tegenwind zwaar. Er moest goed "strand gelezen" worden. Waar is het strand het hardst, hoe loopt het water, waar komt de wind vandaan etc. Dus niet zo eenvoudig allemaal en zeker niet voor een duursporter.

Op de weg naar de Puinduinen, het enigste stuk waar wat mountainbikevaardigheden noodzakelijk zijn, al wat medestanders kunnen oprapen. In de Puinduinen ging het lekker, de bochten liepen goed, had weer macht in de benen en kreeg steeds meer zin in de wedstrijd. Bij het ingaan van de tweede ronde al door kunnen schuiven naar de top 5. Tijdens de tweede doorgang in de Puinduinen Erik Wolsing ingehaald. Erik een super snelle zwemmer die ondertussen ook steeds harder ging mountainbiken had lang bij de kop mee kunnen gaan. Vlak voor me zat Bert Flier die toen hij me zag als een speer er vandoor ging. Met name de looppassages op de trappen vloog hij omhoog. Net voor het strandopgang kon ik de aansluiting met Bert maken. Even bijkomen in het wiel en daarna kop over kop proberen de achterstand op Rob Barel en Freek de Boer proberen te dichten. In het parc fermé lukte het om Freek de Boer te verschalken. Freek was zo diep gegaan met het zwemmen en biken dat hij 10 km met kramp is heeft gelopen.

Buiten alle verwachtingen in als tweede overall begonnen met het looponderdeel. Dat Bert me in zou halen was vanzelfsprekend. De derde plek waar ik me toen op bevond was super. Mijn eerste plek bij H40 was gelet op mijn toestand van de benen zeker. De voorsprong op de directe Masterconcullega's was met 6'50"op Frans van Heteren en 7'00"op Manfred Boogaard zeer royaal en bood ruimte om niet volle bak te hoeven lopen.

Het gat op de snelle broertjes Strijk was met 3'32"en 4'00" op papier groot genoeg. Maar bij een triathlon wordt na het lopen pas het klassement op gemaakt. Het lopen ging de eerste ronde wat minder maar de tweede ronde liep lekker. Dit geeft me met de lange wedstrijd van Ameland nog te gaan moraal. Dolblij maar op gepaste afstand op Rob (2e) en Bert (1e) als derde gefinished.

Seizoen kan zeker na het doomscenario van juli niet meer kapot.

Hoe het in Ameland volgende week of op Lanzarote gaat maak ik me niet meer druk over. Dat worden de kersen op het ijs.

Bij de dames wist Riikka Ingrid in een rechtstreeks te verslaan. Op haar verjaardag was dit denk ik voor haar een supercadeau.

De foto's staan op http://picasaweb.google.nl/offroadtriathlon/NKOffroadTriathlonMonster

Met dank aan Addy en natuurlijk aan Saskia die naast het aanmoedigen, meeleven en tussentijden doorgeven ook nog tijd hadden om wat foto's te schieten.

Frysk dagblad

Kramer Frysk kampioen triatlon

01-09-2007 16:54
Mariska Kramer út Drachten is sneon yn har eigen wenplak Frysk kampioen triatlon wurden op de Olympyske ôfstân; 1,5 km swimme, 40 km fytse en 10 km hurdrinne. By de manlju kaam Stefen van der Pal fan Ljouwert as twadde oer de streek en dat wie genôch foar it Frysk Kampioenskip.De kampioen fan foarich jier Sjaco Kramer út Drachten waard tredde.De wedstriid is wûn troch Johan Neevel út Wezep.

bron: Fries Dagblad

Winst Triatlon Drachten

Een week voor de NK Offroad in de triatlon van Drachten de laatste vormtest gedaan. Dit pakte super uit.

Zwemstart ging slecht, de pikstart werd door een attent jurylid niet gewaardeerd waardoor ik vanaf de tweede startrij kon starten. Hierdoor de eerste 40 m behoorlijk vastgelopen in het gedrang. Gelukkig met een gaatje op rechts, een beetje omzwemmend, naar voren gezwommen en één van de vier ronden bij de lokale favoriet Sjaco Kramer in de benen gehangen. Toen de slag-en ademfrequentie weer normaal waren de kop overgenomen en deze de hele wedstrijd niet meer afgestaan. Sjaco had de jetlag van Canada nog in zijn benen en moest me na enkele kilometers biken dan ook laten gaan.

Met een veilige voorsprong van twee minuten begonnen aan het lopen. Het waren 6 ronden van ongeveer 1,7 km waarbij ik iedere ronde mooi doorkreeg (van de speaker) wat de voorsprong was. Na 4 ronden nog steeds een veilige marge dus nu kon er uitgelopen worden ;-)))

Met een nette tijd van 1uur 56' en enkele seconden was ik tevreden over de race. De wissels moeten aankomende week nog wel even getraind worden. Die waren echt waardeloos.

Op http://www.triatlon.tv/ heeft Eric v/d Linden weer mooie beelden geplaatst.

Voor uitslagen zie http://www.uitslagen.nl/ (triatlon Drachten) ik sta bij de H40.

Na de wedstrijd doorgereden naar Gorinchem om zondag samen met Riikka nog wat trainingen voor Monster af te werken.