Medio december Nederland voor 10 dagen geruild met Gran Canaria. Gelet op het verschil in het weer een zeer goede keuze. Aangename temperaturen van 22-25 graden. Ideaal om wat langer duurwerk op de fiets te doen, maar ook om bijv. in het buitenbad de kilometers te maken.
We waren er niet alleen. Samen met Renate Post, Ronald Berendsen en Arno van Triest de trainingsuurtjes onder een strakblauwe hemel gemaakt. Met deze club gaan we in mei ook de IM 70,3 Mallorca maken. Ieder vanuit zijn/haar eigen doel.
Gran Canaria is al jaren ons favoriete eiland. Enkele uurtjes vliegen. Mooie wegen om te fietsen, bergpaden, strand of stadsparken om te lopen en zee, basic buitenbad om de zwemkilometers te maken. Ik ga in de blog niet alle trainingen beschrijven maar op een dag toch een bijzonder avontuur meegemaakt.
Op de zondag stond na de ochtenloop een rustige 4 uurs fietstocht gepland. De mooie route loopt via El Doctoral, Ayguimes,St. Lucia, St. Bartholome terug naar San Augustin. Na een uurtje biken kwam de eerste uitdaging letterlijk op ons pad. De weg van Ayguimes naar St. Lucia werd klaargemaakt voor nieuw asfalt. Deze toch al zeer open asfaltweg was altijd al een uitdaging maar was nu met 15 km lengte en 7-10% klimmen een grote gatenkaas. Ik was blij met mijn 25mm Schwalbe bandjes maar.... aangenaam was anders. Ondanks het slechte asfalt was het best druk met tegenliggers.
Hoe dichter we bij Santa Lucia we kwamen des te drukken werd het. Overal liepen Spanjaarden er traditioneel aangekleed bij. Wel de moderne D&G zonnenbrillen op de neus en een drankfles in de hand . Mannen in Gilette en vrouwen in jurk maar met een spannend decollete.
Bij St. Lucia aangekomen hield de Guardia Civil/Police Local ons tegen. We mochten niet meer door fietsen. Balen, de slechte weg was geen alternatief met een racefiets. Nog wel een colaatje kunnen scoren. Met onze kleurrijke en strakzittende lycra kleding vielen we op tussen de lokale klederdrachten. Reacties allemaal positief. Mannen en vrouwen die ons rum en eten aanboden en de fiets wilden vasthouden.
Er was een alternatieve weg naar El Doctoral die vanwege de festiviteit (iets met een onbevlekte ontvangenis van Maria)tot eenrichtingsweg was omgezet. Politie wees ons dringend op het teruggaan via Ayguimes. Vriendelijke ja knikkend maar nee doen gingen we via de tuin van een local naar de weg naarEl Doctoral.Vrolijk lachend om deze geniale list doken we de afdaling in. Helaas na 3 km sprong er een Spaanse Politieagent uit de schaarse Canariaases struiken. Ondanks de zielige verhalen over slechte benen, wachtende vrouwen etc. was hij, zij het met gewetenswroeging, onverwurmbaar.
Weer op weg naarSt. Lucia. Met fiets in de hand en helm op de bike lopend tegen de feestprocessierichting in proberen aan de andere kant van het dorp komen. Voorop in de processie loopt een grote ossenkar met het beeld van de onbevlekte Maria. Daar lopend moesten we in beeld bij Gran Canaria TV. Gaandeweg de wandeling werden we aangeklampt door, in mindere mate, mannen en in steeds toenemende mate door vrouwen. We moesten mee eten, drinken en volgens ons bij de vrouwen de historie van de onbevlekte ontvangenis doen vergeten. Hartfrequentie liep hoger op. Gelukkig konden we dankzij het groepscollectief St. Lucia in drie kwartier veilig en verantwoord uitkomen.
Later op de website www.teldeenfiestas.com bleek dat er10.000 bezoekers op dit feestje waren (in het dorp wonen normaliter 1.300 mensen).
Gelukkig de dagen daarna fatsoenlijk door St. Lucia heen kunnen fietsen en netjes de knikjes van de lokale bevolking mogen ontvangen.
We survived St. Lucia!!!
Wens ik iedereen alvast een gezond en sportief 2013!
We waren er niet alleen. Samen met Renate Post, Ronald Berendsen en Arno van Triest de trainingsuurtjes onder een strakblauwe hemel gemaakt. Met deze club gaan we in mei ook de IM 70,3 Mallorca maken. Ieder vanuit zijn/haar eigen doel.
Gran Canaria is al jaren ons favoriete eiland. Enkele uurtjes vliegen. Mooie wegen om te fietsen, bergpaden, strand of stadsparken om te lopen en zee, basic buitenbad om de zwemkilometers te maken. Ik ga in de blog niet alle trainingen beschrijven maar op een dag toch een bijzonder avontuur meegemaakt.
Op de zondag stond na de ochtenloop een rustige 4 uurs fietstocht gepland. De mooie route loopt via El Doctoral, Ayguimes,St. Lucia, St. Bartholome terug naar San Augustin. Na een uurtje biken kwam de eerste uitdaging letterlijk op ons pad. De weg van Ayguimes naar St. Lucia werd klaargemaakt voor nieuw asfalt. Deze toch al zeer open asfaltweg was altijd al een uitdaging maar was nu met 15 km lengte en 7-10% klimmen een grote gatenkaas. Ik was blij met mijn 25mm Schwalbe bandjes maar.... aangenaam was anders. Ondanks het slechte asfalt was het best druk met tegenliggers.
Hoe dichter we bij Santa Lucia we kwamen des te drukken werd het. Overal liepen Spanjaarden er traditioneel aangekleed bij. Wel de moderne D&G zonnenbrillen op de neus en een drankfles in de hand . Mannen in Gilette en vrouwen in jurk maar met een spannend decollete.
Bij St. Lucia aangekomen hield de Guardia Civil/Police Local ons tegen. We mochten niet meer door fietsen. Balen, de slechte weg was geen alternatief met een racefiets. Nog wel een colaatje kunnen scoren. Met onze kleurrijke en strakzittende lycra kleding vielen we op tussen de lokale klederdrachten. Reacties allemaal positief. Mannen en vrouwen die ons rum en eten aanboden en de fiets wilden vasthouden.
Er was een alternatieve weg naar El Doctoral die vanwege de festiviteit (iets met een onbevlekte ontvangenis van Maria)tot eenrichtingsweg was omgezet. Politie wees ons dringend op het teruggaan via Ayguimes. Vriendelijke ja knikkend maar nee doen gingen we via de tuin van een local naar de weg naarEl Doctoral.Vrolijk lachend om deze geniale list doken we de afdaling in. Helaas na 3 km sprong er een Spaanse Politieagent uit de schaarse Canariaases struiken. Ondanks de zielige verhalen over slechte benen, wachtende vrouwen etc. was hij, zij het met gewetenswroeging, onverwurmbaar.
Weer op weg naarSt. Lucia. Met fiets in de hand en helm op de bike lopend tegen de feestprocessierichting in proberen aan de andere kant van het dorp komen. Voorop in de processie loopt een grote ossenkar met het beeld van de onbevlekte Maria. Daar lopend moesten we in beeld bij Gran Canaria TV. Gaandeweg de wandeling werden we aangeklampt door, in mindere mate, mannen en in steeds toenemende mate door vrouwen. We moesten mee eten, drinken en volgens ons bij de vrouwen de historie van de onbevlekte ontvangenis doen vergeten. Hartfrequentie liep hoger op. Gelukkig konden we dankzij het groepscollectief St. Lucia in drie kwartier veilig en verantwoord uitkomen.
Later op de website www.teldeenfiestas.com bleek dat er10.000 bezoekers op dit feestje waren (in het dorp wonen normaliter 1.300 mensen).
Gelukkig de dagen daarna fatsoenlijk door St. Lucia heen kunnen fietsen en netjes de knikjes van de lokale bevolking mogen ontvangen.
We survived St. Lucia!!!
Wens ik iedereen alvast een gezond en sportief 2013!
