maandag 14 april 2008

El Diablo

Vrijdag komt El Diablo huize Neevel onveilig maken. El Diablo is een zwarte Duitse Dog die 16 februari 2008 het daglicht zag in het Limburgse land. Meneer heeft de neiging om zijn 10 broertjes en zusjes het leven zuur te maken wanneer het op eten aan komt. Geen puppiebrok krijgt de kans om in de bak te blijven liggen.

In de aankomende wedstrijden zal Different Diablo de weg in bidonland wijzen.







Bergrace en Ischias

Rozendaal Bergrace.
De 150 minuten Bergrace in Rozendaal is na het trainingskamp van Tenerife de eerste test hoe het met de snelheid op de mtb staat. In dit mooie gebied van de Postbank heeft de organisatie onder begeleiding van oud triathleet Patrick Jansen ook dit jaar weer een uitdagend parkoers neergelegt. De weersverwachting voor vandaag was onbestendig. De 150 minutenrace had het geluk om het eerste uur droog te rijden. Na een relatief rustige start, het is tenslotte 2,5 uur biken, kwam ik moeizaam in me ritme. In een groepje met o.a. Christiaan Joosten en Andre Jansen had ik met name in het eerste uur veel moeite om deze snelle XC jongens mee te komen. Ik besloot om mijn eigen race te rijden voldoende te eten en te drinken (moest 's avonds nog naar een afscheidsetentje van collega Jan Willem). Dit had een positieve invloed op mijn rijtempo. Ik kon, onder het "genot" van een verkoelende regenbui, beginnen aan een inhaalrace. Uiteindelijk zonder al te diep hoeven te gaan als 25ste overall en 1e bij H40 geeindigd. http://www.bergrace.nl/offtheroad/images/stories/images/Uitslagen/2008/1/Uitslagen150/Uitslag150Cat4150.htmLekkere basis om het nieuwe seizoen in te gaan. (DACHT IK TOEN)
Helaas werd ik enkele dagen na de Bergrace geconfronteerd met een Ischias (http://nl.wikipedia.org/wiki/Ischias). Hardnekkig en lastig, zeker omdat ik als ambtenaar bij de gemeente Oldebroek heel veel zittend werk heb. Gelukkig geen hernia waar ik in 1997 aan geopereerd was maar wel weer zo'n klein zenuwtje dat mijn dag- en nachtritme en gemoedstemming behoorlijk verstoordt. Het zwemmen, fietsen en sinds afgelopen weekend het lopen gaat in de "afleidingsfeer". Het is niet trainen maar een middel om het huis uit te komen en de zenuwprikkel te vervangen door een spierprikkel. Different is blij met deze afleidingsmanoeuvres hij blijft aan het wandelen. Daarnaast wel kunnen genieten van de WK Korte baanzwemmen bij de BBC.
Hoe nu verder:
Op dit moment onder behandeling/begleiding bij een sportfysiotherapeut, accupuncturist, manueel therapeut en de chiropractor. Dreambegeleidingsteam voor een professional sporter. Echter bij een sporter op leeftijd in de hobbysfeer is het meer het reanimatieteam.
Voorlopig even afreageren in de marge. Conditioneel maak ik me niet teveel zorgen. Voor de snelheid wel.

donderdag 3 april 2008

Trainingskamp Tenerife

Tenerife:15 maart-23 maart 2008

Na twee trainingsweekenden in het schöne Sauerland, waarbij het mountainbiken en extreme weersomstandigheden centraal stonden, kon er op 14 maart ingecheckt worden met de racefiets bij Transavia.
We hadden een middagvlucht dus ’s morgens nog even tijd om met de pekelbak een uurtje op de Burg. Honcoeplaan in Hattem de laatste Nederlandse hoogtemeters te pakken .

Na een goede vlucht zonder teveel problemen veilig geland op het zonnige Tenerife. De tijdelijke buurman in het vliegtuig moest eigenlijk naar Palma maar had zijn wekker 12 uur te laat gezet. Hij zou een hike doen op Malta. Met een lading kaarten van het verkeerde eiland ging hij nu zijn bergschoenen maar op Tenerife testen. ;-)))

Op Tenerife voor het eerst sinds jaren geen problemen bij het meenemen van de bikekoffer in de bus. Tegenvaller was dat in de busrit mijn hoektand spontaan begon te ontleden. Gelukkig heb ik dat jaar Powerbar als voedingsponsor. Hierdoor kan er met de nodige repen de aankomende tijd de gaten gevuld worden.

Zaterdagochtend bestond de aftrap van het trainingskamp uit een zwemtraining. Dit vond samen met Sjoerd Veldman en Bert Flier plaats in het mooie 50m buitenbad van Los Christianos. Armen voelden goed en dat was in de tijden te zien. ;-)
’s Middags op de racefiets met de triatlonmaatjes de nodige kilometers en hoogtemeters gemaakt. Het eiland Tenerife is het grootste Canarische eiland. Dit is met name in het autoverkeer in en om de plaatsen te merken. Druk, gevaarlijk en asfalt dat niet overal geschikt is voor smalle racebandjes.




Zondagochtend al vroeg wakker en daarom voor het ontbijt de eerste duurloop over de boulevard gemaakt. Alcoholmatigingsbeleid is rond de klok van 6.15 uur niet gewenst. De atleten van de nacht kwamen uit de etablissementen gerold en trachten bij het aanschouwen van mijn “goddelijke lichaam” rechtop te lopen en met een vriendelijke “hola” hun weg te vervolgen. Tegen 07.00 uur werd de boulevard weer ingenomen door joggende bejaarden en chica’s die in de lokale Hooterstent niet zouden misstaan.
Na het ontbijt met Fred en Sjoerd de kilometers langs de kust gepakt. Hier een hoog bling bling gehalte van wielrenners en triatleten.

De aankomende dagen stonden voor mij voornamelijk in het teken van zwemmen, lopen en veel fietsen tussendoor rusten en ’s avonds gezellig een terrasje pakken met Fred en Marga. Het hotel waar we zaten lag weliswaar aan een doorgaande weg maar was rustig en het belangrijkste het eten was goed en gevarieerd. Saskia kon haar hart gelukkig ophalen aan 16km strandboulevard op loopafstand.

De rustdag wordt gebruikt om samen met Fred en Marga in een cabriolet een mooi deel van het eiland te verkennen. Leuk maar ook koud als de zon weg is en de temperatuur daalt.

Donderdag zou een Xterra atleet uit La Laguna langskomen om de een leuke trainingsdag te maken. Deze trainingsdag begon ’s morgens om 6.00 uur. Warm je nest uit in je loopschoenen en dan de boulevard weer op. Mijn maatje voor vandaag kwam om 10.00 uur dus nog even tijd om goed te ontbijten, rusten en dan aan de slag. Deze dag nog lekker gebiked, in open water gezwommen (storm waardoor een heftige branding) en daarna voor de tweede keer lopen. Dit werd uiteindelijke de beruchte 7 uur trainingsdag (2 uur lopen, 4 uur biken en 1 uur zwemmen). We waren van mening dat je zo’n dag dient af te sluiten met iets speciaals. Dit werd Canarische konijn en aardappeltjes in Adeje. Als je hiervan houdt dan is dit een absolute aanrader! Locatie van het restaurant is aan het beginpunt van een wandeling: de Barranco del Infierno.

Van de trainingsmaatjes Sjoerd en Bert hadden we al een paar dagen niets meer vernomen. Op telefoontjes en sms’s werd maar niet geantwoord. Even waren we bang dat ze ontvoerd waren door een stel overrijpe bejaarde señorita’s. Helaas bleek dat een stel onverlaten het noodzakelijk vonden om uit het appartement telefoons, geld, laptop en zeer verassend sportvoeding te jatten.
De laatste dagen in ieder geval nog samen kunnen zwemmen, biken en evalueren op de terrasjes. Voor een uitgebreid trainingsverslag even naar de website van Fred surfen http://www.fred.mtb-sport.nl/

Samenvattend: 5 uur lopen, 5 uur zwemmen en 28 uur fietsen was het totaal van alle trainingsarbeid op dit Canarische eiland. Gelukkig hoefde dit niet alleen te gebeuren.