Brandend zand bij de Beachchallenge Kijkduin

"Brandend zand" als titel maar het had net zo goed: "Nooit hetzelfde in Kijkduin"  kunnen heten.

Nederland heeft 19 juli vakantie en er is sprake van een extreem warme dag (32-35 graden). Wat doe je dan: verkoeling zoeken aan de kust. Laat er op diezelfde dag nu net ook de Beachchallenge plaatsvinden in Kijkduin. 

Wat zwemmen in de Noordzee, dan met de mtb over het strand en puinduinen om afsluitend een crossloop over wederom strand en duinen te doen.  In de vele jaren dat de Beachchallenge bestaat is er alleen vanwege onweer een aanpassing ter plaatse geweest.  Nu werd er, door de hoge temperaturen en de enorme toeloop van "badgasten",  een behoorlijk beroep gedaan op de flexibiliteit en daadkracht van de organisatie. Om de confrontatie op het strand met de badgasten niet aan te hoeven gaan werden de fiets- en looppassages daar weggehaald.  Helaas werd het gedurende de short distance al duidelijk dat de verkeersregelaars in de Puinduinen een ongelijke strijd aan moesten gaan met een aantal assertieve en soms ook agressieve badgasten. In het kader van 'veiligheid gaat voor alles' werd er besloten om de triathlon om te zetten tot een zeezwemloop.  Eerst een rondje van één km zwemmen dan met wetsuit en badmuts over het strand rennen om dan weer het water in te duiken voor de 2e ronde zwemmen van 500m daarna wetsuit uit, badmuts af en loopschoenen aan en 4km ploegen door duinzand. Eigenlijk was het een dubbele zwem-loop. 


Ondanks de sportieve teleurstelling dat het mtb deel eruit gehaald werd had iedereen begrip voor de organisatie.  We waren er nu toch dus knallen maar.

Zwemstart ging zo strak dat we het startschot  niet gehoord hebben.  Direct al lekker vrij en kwam goed in mijn slagritme.  Erik Wolsing, Glenn Wesseling, Jarrich van Woersem en Rob Barel gingen te hard voor me.  Met een groepje van drie man bleven we mooi bij elkaar liggen.  De overgang van zwemmen naar de landlap van een dikke 200m is nooit mijn favoriete ding geweest.  De eerste meters willen wel, maar dan spuit het lactaat uit je oren. Om nog niet eens te praten over het max hartslag te rennen in 5mm dik neopreen wetsuit bij een temperatuur van ruim dertig graden.  Gelukkig was ik niet de enigste en kon zelfs nog een concullega inhalen.  De tweede ronde zwemmen ging relaxed. Als 5e uit het water op een minuut van Jarrich, Glenn en Erik maar op slechts 10 sec van Rob. 

Met een matige wissel (pak zat ongeveer vacuüm) wat seconden verloren en proberen met het lopen mijn tempo te vinden. Tempo zat er bij de rikketik ook behoorlijk in. 

Achter het hotel kon ik de hartslag weer redelijk in de wedstrijdmodus krijgen.  Nu kwestie van gas geven en zorg dragen dat de snellere lopers me niet al te snel op zouden rapen.  Het lopen ging goed. Was zelfs in staat om in te lopen op Glenn en Erik. Bleef uiteindelijk op een 5e stek overall hangen en 1e H40.

Voor het eerst dat ik bij een wedstrijd langer aan het zwemmen was dan aan het lopen.
In dat kader past de titel "Nooit hetzelfde in Kijkduin" eigenlijk beter.

Uitslagen

Overzichtje weg en crosstriathlons voorjaar

Na een weekje coachen voor de nationale crosstriathlon selectie in het ruige maar mooie Sardinie zijn de voorbereidingen voor mijn eigen sportieve uitdagingen weer opgepakt . Na een rustige start waarin Triathlon Heerenveen (3e overall/1e H40) en Balkbrug (3e overall/1e H40) als wegresultaten meegenomen worden is het veel op de mountainbike actief zijn. Woon werk verkeer met rugzak door de Veluwse bossen.  Trailloopjes etc.

In het weekend voor Xterra France een dubbel gedaan. In Zeewolde op zaterdag de incourante 1/6 triathlon. Zwemmen ging lekker en kwam samen met Frank Heldoorn uit het water.  Op de fiets geen macht om weg te rijden dus daarom maar een beetje bij elkaar in de buurt rondhangen.
Je moet toch wat op een zaterdagmiddag. Tijdens het lopen is Frank een maatje te groot en ik laat hem, zeker met het oog op de Crosstriathlon in Vlaardingen gaan.

In Vlaardingen een wat onrustige zwemstart maar toch als 4e uit het water. Snel het draai-en keerparkoers op. Moet weer effe de wennen na de zaterdagwedstrijd op de tijdritbak in de polder. Verlies op het groepje van Lars vd Eerden, Machiel Ittman en Michael Krijen

teveel in de bochten om het goed te maken op de rechte stukken.  Aan het eind komt een ontketende Ferdinand Oldeman me voorbij denderen.  Ik hoop op een inzinking van hem bij het lopen ;-). Conditioneel zit het wel goed bij me. Mis alleen vandaag de handigheid. Lopen gaat lekker en met 7e plek overall tevreden.
 Xterra France zou het moeten worden. Lange wedstrijd in een mooie omgeving. Helaas werkt mijn rug al een paar maanden niet mee om optimaal te presteren. Mijn rug gaat door het parkoers van veel modder en steile klimmen , ondanks de goede conditie en perfecte zwemrace,
protesteren. Was ik een een aantal jaren geleden dom doorgegaan. Nu besloten om de handdoek in de ring te gooien en het verstand voorrang te geven.