zondag 9 september 2007

Nederlands Kampioen Offroad Triathlon

Monster, 8 september NK Off Road 2007

de beentjes doen een dag na 1.500 m survivalen in de Noordzee, 30 km zandtrappen op de mountainbike en 10 km crossloop op strand en duinondergrond nog steeds zeer. Maar er hangen boven Diffy's bed wel twee mooie medailles: brons voor de overall NK Offroad en goud voor de categorie H40 !!


De wedstrijd zelf:
Zwemstart ging matig golven en stroming werkten harder tegen dan het op het droge leek. Wat chaotisch gezwommen in de beginfase en gevoelsmatig weer wat meer meters gemaakt dan nodig was. Door de stroming zelfs op een strekdam terecht gekomen en hier voorzichtig proberen vanaf te komen. Helaas kostte dit een hele hoop energie en tijd. Ik besloot maar rustig te blijven en het zwemritme weer op te pakken. Na pakweg 1.0 km moest er het strand opgegaan worden. De hamstrings voelden heftig aan zeker bij het voor de tweede keer door de branding heen gaan. Goed, in ieder geval de tweede ronde redelijk doorgekomen en geen plek verloren. Met een matige 14e zwemtijd en op bijna drie minuten van de koplopers begonnen aan het fietsen.

Het strand was zeker in combinatie met de tegenwind zwaar. Er moest goed "strand gelezen" worden. Waar is het strand het hardst, hoe loopt het water, waar komt de wind vandaan etc. Dus niet zo eenvoudig allemaal en zeker niet voor een duursporter.
Op de weg naar de Puinduinen, het enigste stuk waar wat mountainbikevaardigheden noodzakelijk zijn, al wat medestanders kunnen oprapen. In de Puinduinen ging het lekker, de bochten liepen goed, had weer macht in de benen en kreeg steeds meer zin in de wedstrijd. Bij het ingaan van de tweede ronde al door kunnen schuiven naar de top 5. Tijdens de tweede doorgang in de Puinduinen Erik Wolsing ingehaald. Erik een super snelle zwemmer die ondertussen ook steeds harder ging mountainbiken had lang bij de kop mee kunnen gaan. Vlak voor me zat Bert Flier die toen hij me zag als een speer er vandoor ging. Met name de looppassages op de trappen vloog hij omhoog. Net voor het strandopgang kon ik de aansluiting met Bert maken. Even bijkomen in het wiel en daarna kop over kop proberen de achterstand op Rob Barel en Freek de Boer proberen te dichten. In het parc fermé lukte het om Freek de Boer te verschalken. Freek was zo diep gegaan met het zwemmen en biken dat hij 10 km met kramp is heeft gelopen.
Buiten alle verwachtingen in als tweede overall begonnen met het looponderdeel. Dat Bert me in zou halen was vanzelfsprekend. De derde plek waar ik me toen op bevond was super. Mijn eerste plek bij H40 was gelet op mijn toestand van de benen zeker. De voorsprong op de directe Masterconcullega's was met 6'50"op Frans van Heteren en 7'00"op Manfred Boogaard zeer royaal en bood ruimte om niet volle bak te hoeven lopen.
Het gat op de snelle broertjes Strijk was met 3'32"en 4'00" op papier groot genoeg. Maar bij een triathlon wordt na het lopen pas het klassement op gemaakt. Het lopen ging de eerste ronde wat minder maar de tweede ronde liep lekker. Dit geeft me met de lange wedstrijd van Ameland nog te gaan moraal. Dolblij maar op gepaste afstand op Rob (2e) en Bert (1e) als derde gefinished.


Seizoen kan zeker na het doomscenario van juli niet meer kapot.
Hoe het in Ameland volgende week of op Lanzarote gaat maak ik me niet meer druk over. Dat worden de kersen op het ijs.




Bij de dames wist Riikka Ingrid in een rechtstreeks te verslaan. Op haar verjaardag was dit denk ik voor haar een supercadeau.
Met dank aan Addy en natuurlijk aan Saskia die naast het aanmoedigen, meeleven en tussentijden doorgeven ook nog tijd hadden om wat foto's te schieten.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten