Tijdens de parkoersverkenning van vrijdagmiddag was het met een lekker zonnetje en een stevige wind goed te doen. Met een goed gevoel dan ook de Super Moto’s laten zitten, dit ondanks het aanbod van Uwe (teammanager Endorfin-Solvis) om zijn 2,4 Furious Fred’s om te zetten. Vanwege de springtij wordt de start een uurtje uitgesteld, dit betekend een uurtje langer blijven liggen.
Saskia gaat voor de M-afstand en geniet van de gezelligheid van alle aanwezige atleten.
’s Avond nog een pizza pakken en met elkaar de tactiek doornemen. Binnen het sterke deelnemersveld zijn er voldoende kandidaten voor een podiumplek. Dit zal zaterdag naast de strijd tegen de elementen een spannende strijd.
Zaterdagmorgen komt de regen met bakken uit de lucht. Temperatuur is niet ideaal maar volgens buienradar zal het na 13.00 uur droog worden.
Ruim voor de start het water in om de boeien en de route uit het water te verkennen. Watertemperatuur en golven vallen eigenlijk best wel mee. De start zal vanwege het hoge water vanuit het water plaatsvinden en het zwemmen is ingekort tot 1km. Dit zal meer zijn om de groepen na ons nog water aan te bieden want om de zwemomstandigheden hoefde het eigenlijk niet.
Scheidend voorzitter Joep Oud probeert met reddingslijn een startlijn te trekken. De atleten tonen weinig respect voor de organisatorische palmares van Joep en drijven hem langzaam richting halsdiep water. Dit is voor Joep het sein om het startschot maar af te laten gaan. Maar voordat hij deze zin volledige kan uitspreken is de hitsige massa al de Waddenzee ingedoken.
Zwemmen gaat me in het eerste stuk te hard. Ik kom redelijk voorin mee bij de eerste boei. Op het stuk wind tegen kies ik voor de ideale lijn en pak hierbij nog een aantal plekjes mee. Als 7e op korte afstand van de kopgroep uit het water. Dit is een gunstig scenario. Wissel gaat moeizaam en chaotisch. Snel op de bike mijn verloren tijd in halen. Wat ik al wist wordt bevestigd: Super Moto’s zijn geen modderbanden. Enigste voordeel van slicks is dat ze niet vollopen met modder ;-).
Ik glij van links naar rechts maar ik loop wel op voorgangers in. Op de eerste klim bij de speeltuin van Nes glij ik op mijn plaat. Oeps, daar gaat de behandeling van de chiropractor. Snel weer op de fiets en vol gas door. Ik haal Niels Strijk en de Duitser Sascha Wingenfeld in. Sascha kan mee en gezamenlijk gaan we verder. Ik ga in het bos weer twee maal onderuit. Dit wordt vervelend en ik verlies tijd en moraal met deze stomme actie’s . Gelukkig sluit Machiel Ittman aan. Met z’n drieën hebben we goede kans om naar voren te rijden. Helaas ga ik voor de vierde maal onderuit en verlies de aansluiting. Ik kan bij Bert Flier aansluiten en gezamenlijk rijden we tegen de wind in naar het strand. Had ik in 2008 nog de macht om naar voren te rijden. Nu fiets ik als een dweil. Geen macht en steeds zoekend naar het juiste verzet. Vlak bij de strandopgang zien we Erik Wolsing in de kreukels liggen. Er staan gelukkig wat wandelaars bij. Erik geeft aan dat we door kunnen rijden. Op het strand heb ik een tijdelijke opleving en met de 44/12 trap ik lekker door.
Sascha Wingenfeld moet lossen, als Bert iets later overneemt moet ik lossen. Uiteindelijk op gepaste afstand van de kopgroep als 8e van de fiets af. Lopen gaat stabiel en geeft me weer wat moraal. Met een plekje verlies, tegen voormalig steeple chase loper Jeroen van Dijk, uiteindelijk als 9e overall en 2e bij de H40 gefinished.
Saskia is ondertussen met haar wedstrijd bezig en finished tevreden op steadey state.
Uitslagen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten