zondag 18 maart 2012

Crosstriathlon Klazienaveen en Evil Knievel actie.

Zondag 4 maart samen met Gran Canaria trainingsmaatje Renate Post als duo deelgenomen aan de Crosstriathlon van Klazienaveen. Renate nam de crossloop door het modderige veen voor haar rekening zodat ik me volledig mocht concentreren op een kilometertje zwemmen en 25km mtb.


Zwemmen in een 30 graden binnenbad en fietsen in een mistig en 6 graden ‘warm’ buitengebied. Kortom extremiteiten. Ondanks 5 man (waarvan 2 schoolslagzwemmers) de km binnen de 12’30” afgeraffeld toen snel op de bike en gas erop. Helaas mijn Trek Superfly Pro 29 niner nog niet binnen. De fully was echter door het mooie maar stuiterige parkoers een goede keuze. De snelle singletracks werden afgewisseld met zompige modderbakken en zelfs serieuze hoogtemeters over een voormailig vuilnisbelt. Dit alles op een volledig verkeers- en wandelaarsvrij parkoers. Uniek in Nederland!!
Het lopen was pittig met veel modder, singletracks, klimmetjes en bochten. Helaas niet Renate’s favoriete parkoers. Hierdoor, toch als enigste duo tussen de trio’s , tweede geworden.

De volgende dag een stond een rustige techniektraining op het programma. Wat coördinatieoefeningen, inremmen, bochtentechniek kortom niets spectaculairs. Tijdens één van de Crosstriathlons in Schotland kreeg ik van de organisator de naam Evil Knievel mee. Dit vanwege mijn achternaam en een spectaculaire jump tijdens de wedstrijd. Evil Knievel stond echter ook bekend om zijn vele verwondingen die hij overhield aan zijn jumps. Laat ik nu op deze rustige maandagmiddag tijdens een eenvoudige bochtdraai onzacht in aanraking kom met Veluwse ondergrond. Het gevolg hiervan was een smerige sleutelbeenbreuk. Dwars doormidden incl. losse fragmenten. Even op de tanden bijten fietsje pakken en naar het ziekenhuis toe. Gelukkig onderweg Saskia aan de telefoon gekregen waardoor de lijdensweg gemotoriseerd afgelegd kon worden naar het ziekenhuis. Net voor het ziekenhuis worden we ingehaald door de traumahelicopter en dan is zo’n botbreuk weer heel erg relatief.

De woensdag daaropvolgend onder het mes en met een stuk chirurgisch staal de losse fragmenten weer bijeengebracht. Voordeel van deze operatie is dat er weer een snellere belasting van het bot kan plaatsvinden. Nu 10 dagen na dato zeer tevreden over de progressie. De eerste Taxctraining kon na 48 uur uitgevoerd worden en na een week met de mtb op de weg. Niet al te lange trainingen maar meer gericht op onderhoud van het aerobe systeem. De eerste looptraining vond plaats onder een lekker voorjaarszonnetje. Spannend maar de botten zitten nog op zijn plek. Deze week mogen de hechtingen eruit en zullen er wat röntgenfoto’s genomen worden. Waarna er hopelijk groen licht gegeven wordt om de zwembeweging weer op te mogen pakken.

Volgende week met een volle bak enthousiaste deelnemers voor een Triathlonstage naar Gran Canaria. Lekker onder de zon bezig te zijn.
Het wedstrijdseizoen wordt dankzij Evil Knievel actie een maandje later opgepakt.