Vechten tegen mezelf en de natuurelementen was de rode draad tijdens het NK Offroadtriathlon in Kijkduin.
Deze wedstrijd heeft me altijd goed gelegen. Echter in de (offroad)triathlon geldt dat resultaten uit het verleden geen garantie bieden voor de toekomst. Vanwege het ziektebed en het overlijden van mijn moeder was de voorbereiding verre van ideaal maar vanzelfsprekend ook van ondergeschikt belang.
De weersomstandigheden waren met een harde westenwind en 24 graden lekker om af te zien. Om 17.45 uur worden we als gladiatoren in de leeuwenkooi (te water) gelaten. Daar vond de eerste strijd met de branding plaats. Omhoog en omlaag, zout water happen een paar slagen maken kijken waar je ligt. Het schiet niet echt op en ik ben blij dat de eerste boei gehaald is. Op dat moment lig ik rond de 8e stek. Gelukkig zit er een ritme van 4 op 3 in de branding. Hierdoor kunnen er een aantal stevige slagen gemaakt worden, even op de top van de golf kijken waar de volgende boei ligt en herhalen van het voorgaande. Ondanks de vele slokken zout water begin ik het zelfs leuk te vinden en schuif zonder al teveel moeite op naar plek 2. Laatste boei ronden en op naar het strand voor de landlap. Bert Flier en Cesar Beilo volgen in mijn voeten. Op het moment dat we de branding voor de tweede keer doormoeten zeggen mijn benen dat ik het rustig aan moet doen. Dit punt is bepalend voor mijn wedstrijdverloop. Bert en Cesar gaan ondertussen onvermoeibaar door. Met een achterstand van 15 seconden duik ik de fiets op en probeer met een steveige tegenwind het drietal Erik Wolsing, Bert Flier en Cesar Beilo in te halen.
Echter mijn benen laten me behoorlijk in de steek en ik blaas mezelf compleet op. Het drietal wordt langzamerhand steeds kleiner. Gelukkig komt er Belgische ploitieversterking in de persoon van 2009 winnaar Paul Emrechts aan. Ik gooi nog snel wat Powerbar naar binnen en maak me op om in te haken in Paul's kielzog. Inderdaad kan ik even op adem komen en uit beleefdheid, maar tegen beter weten in, neem ik kort over.Bij de opgang in Puinduinen moet ik Paul laten gaan. Waar in de voorgaande jaren de slag op de trappen geslagen kon worden ben ik nu blij dat ik niet hoef stil te staan. Ik besef nu dat ik terecht in de leeftijdscategorie H45 beland ben ;-(Als vijfde duik ik wat later het loopparkoers op en survival 10 km om als 9e overall en 1e H45 te finishen.
Beachchallenge was weer eens heftig en mij niet genadig.Maar ondanks alles heb ik genoten.
Uitslagen
