Zaterdag 26 juli Nederland puft of wordt overvallen door tropische onweersbuien. De combinatie van strand, zee en duinen klinkt rustgevend en is bij 28 graden en een luchtvochtigheid van 90% als de ideale plek om af te koelen. Sporten is bij deze temperatuur en vochtigheid het laatste waar je aan denkt. Toch was het voor mijn persoontje de ultieme test om te zien waar alle revalidatiearbeid en de uren van tweedelijns ondersteuners zoals de chiropractor, sportfysiotherapeut en de acupuncturist toe hebben geleid. Vandaar dat ik vandaag aan de start sta van de Beach Challenge, één van de zwaardere Offroad triathlons van Nederland.
De start is pas rond 18.00 uur dus alle tijd om goed voorbereid aan de start te staan. Qua materiaal dan want het lichaam voelt als een echte veteraan aan. Gehard maar niet vooruit te branden. De ambities liggen vandaag gelukkig alleen bij het goed en gezond finishen.
Snel het parc fermé bekeken en met de concullega’s de tactiek voor de dag doorgenomen. Het kwam erop neer dat we hard gingen zwemmen, fietsen en hardlopen. Lekker simpel.
Met Mr. 50 years: Ron Hendriks nog even de beentjes warm gefietst richting de Puinduinen. Onderweg Bert Flier nog even vermandend toegesproken omdat hij zo nodig de enigste veiligheidspeld van het parkoers in zijn band stak. Bert is altijd zeer precies in zijn voorbereiding dus we gingen er maar vanuit dat dit gepland was ;-))
Na het infietsen snel nog een slok, reeds warm geworden, Powerbar naar binnen gegoten en toen rustig met Leo en Gert Jan Meeuwisse naar de zwemstart gelopen. Het zeewater was qua temperatuur heerlijk en al inzwemmend besefte ik dat dit vandaag het leukste deel wordt van de wedstrijd.
Bij de start een plek naast de topzwemmers Erik Wolsing en Rick Nijhoving gezocht. Deze mannen starten hard en zijn ideaal om de route voor het veld uit te zetten. Start was goed en ik lag bij de eerste boei derde net achter Erik en Rick,. Vlak achter me lag Bert en een onbekende wedstrijdzwemmer (alleen een skinsuit). Ruimte zat en met een lekkere cadans vlogen de eerste 800m voorbij. Daarna terug naar het strand om dan op het strand een tweehonderd meter terug te rennen voor de tweede zwemronde. Het eerste stuk lopen ging nog, maar bij het ingaan van de zee explodeerden mijn benen. Bert was een stukje sterker en passeerde me makkelijk. In zee zat ik, ondanks een Sailfishwetsuit vol met melkzuur, al snel weer in het zwemritme en zwom al snel weer naar plek drie terug.
De wissel ging goed, geen onpraktisch gedoe van een bakje water waarin de voeten gestopt worden, gewoon met een halve duin je schoenen in en gaan.
Bert was in de klim al weer aangesloten en bij de eerste duinafdaling ging hij met een Dennis van der Geest kopduikeling contact zoeken met de aarde. Gelukkig zonder mankementen want binnen notime was hij weer aangesloten.
Rick en Erik reden op een dertigtal seconden voor ons. Ondanks het netjes samenwerken van Bert kwamen we niets dichterbij. Integendeel ik had het gevoel dat ze uitliepen. Het was een continu gezoek om het goede spoor te vinden op het strand. Daarnaast was het schakelen aan de gripshift met natte zandhanden verre van ideaal. Gelukkig was Bert net zo aan het klooien dus dan maar een aanval plaatsen in de Puinduinen. De aanval was niet eens nodig want waar Bert bij de parkoersverkenning van afgelopen woensdag als een volwaardig afdaler elk obstakel ontweek koos hij nu weer voor de confrontatie met moeder aarde. Achteraf hoorde ik dat hij vier keer was gevallen. Rick Nijhoving moest Erik zijn wiel laten in de Puinduinen en het lukte me hem ook net voor de strandopgang te passeren.
Met een ontketende Erik op een dertigtal seconden voor me en twee hongerige wolven op een tiental seconden achter me was het afzien op de open stand vlakte. Manoeuvrerend tussen badgasten, gaten, opkomend water probeerde ik een ideale lijn te zoeken. Enkele kilometers voor het ingaan van het tweede rondje Puinduinen had Rick de aansluiting gevonden. Bert vocht op enkele meters voor de aansluiting. Rick liet er geen gras over groeien en ging er op en erover. Dit was voor mij het moment om snel nog wat vloeibare koolhydraten naar binnen te gooien en proberen in de Puinduinen een voorsprong te pakken. Dit ging wonderwel. De eerste beklimming mooi uit het zicht en daarna als een dwaas naar beneden gedenderd. Erik kreeg ik zowaar weer in het vizier en met de laatste trapbeklimming kon ik aansluiten. Met een “nu is het jouw beurt” gaf Erik me de stimulans om voor een goede klassering te gaan.
Met een voorsprong van een minuut begonnen aan het lopen. Het parkoers kenmerkte zich door korte klimmetjes en dalingen en wat nu veel belangrijker was onoverzichtelijke bochten. Voordeel is dat de hunters achter me niet direct in het vizier hebben. Met Rick en Bert hun 10 kilometer tijden en mijn trainingsachterstand in het achterhoofd zou ik na een drietal kilometers ingehaald moeten worden. Het is wel mooi dat je al lopende met een Hf van 180 tijd hebt om allerlei berekeningen los te laten. De zaak zo op een rij zettende kwam ik al helemaal in een jubelstemming derde overall en eerste H40! Echter na drie km geen gehijg of schaduw uit het achterveld. Op naar kilometer vier, vijf etc. Bij kilometer zes kom ik Rick tegen! Hij stapt vanwege knieklachten uit. Balen. Bij de laatste strandopgang staat Erik van de Linden (http://www.triatlon.tv/) en geeft aan dat het verschil groot genoeg is om te winnen.. De laatste trap naar de boulevard is er een van “stairway to heaven” Bij de Eigerbike, mtbmarathon in Grindelwald, is er een vergelijkbare klim waarbij je met je neus op het stuur onder begeleiding van keiharde AC/DC muziek en koeiebellen omhoog gaat.
Gelukkig hoef ik nu nog maar tweehonderd meter over de boulevard te lopen als eerste finishen.
Het verschil met de achterblijvers is behoorlijk gebleven. Bert had zijn loopbenen niet en kwam als tweede over de meet. Verassend was de derde plek van Manfred Boogaard.
UITSLAGEN OFFROAD TRIATHLON DEN HAAG
HEREN ------------------------------
1 Johan Neevel 2:07:39 H-40
2 Bert Flier 2:08:33
3 Manfred Boogaard 2:11:33 H-40
4 Michael Krijnen 2:12:08
5 Erik Wolsing 2:13:18
6 William Busch BEL 2:14:01 H-40
7 Hans Leek 2:15:46 H-40
8 Jeroen van Dijke 2:15:54
9 Geert-Jan Meewisse 2:16:06
10 Rob Woestenenk 2:16:16
DAMES ------------------------------
1 Esther Tanck 2:31:00
2 Judy van den Berg 2:32:09
3 Dagmar Krijnen 2:46:43
4 Geke Venema 2:52:47 D-40
5 Carina Speksnijder 2:59:09
6 Jacoline Zilverentant 3:09:36 D-40
7 Triona Muldoon 3:16:35
Op http://www.triatlon.tv/ is onder het kopje Kijkduin een leuke trailer van de wedstrijd.
